Druga Niedziela po Narodzeniu Pańskim 2 stycznia AD 2011

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.

Na świecie było Słowo,
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego,
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
Słowo stało się ciałem
i zamieszkało między nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył. (J 1,1-18)

 W drugą niedzielę po Narodzeniu Pańskim słyszymy prolog Janowej Ewangelii. Temat Słowa Boga był już znany w Starym Testamencie. To przez Słowo Boga wszystko zostało stworzone. To Słowo ogłaszali prorocy wyjawiając wolę samego Boga. Zsyłane z Niebios na ziemię nie wracało póki nie zrealizowało swego posłannictwa. W greckiej myśli religijnej i filozoficznej Logos posiadał bardzo wiele znaczeń. Filon z Aleksandrii w Egipcie używał tego terminu dla określenia osoby dokonującej aktu stworzenia świata w imieniu Boga. Święty Jan dopełniając rozumienie starotestamentalnej terminologii, wchodząc w dialog z kulturą helleńską, ukazuje prawdziwe znaczenie Logosu. Odwiecznym Słowem nie jest tylko pewna mądrość i moc samego Boga, jako cecha i przejaw Jego działania. Oto Słowem Boga, Jego pełną wypowiedzią nie jest coś ale Ktoś. Jezus z Nazaretu, narodzony w Betlejem jest Odwiecznym Słowem Boga. Fakt, że Syn Boży stał się człowiekiem sprawia, że Boga nie trzeba już szukać niejako po omacku, przez piękno stworzonego świata i samą ludzką refleksję, której owoce zawierają księgi filozoficzne. Boga można zobaczyć, dotknąć, usłyszeć własnymi zmysłami – stał się człowiekiem. Teraz wierzący w Jedynego Stwórcę Nieba i Ziemi nie są tylko mędrcami przekazującymi tradycyjne wartości, normy, zasady moralne. Wyznawcy Boga na pierwszym miejscu są świadkami. Bóg dał się poznać. Nie jest wytworem ludzkiego intelektu, owocem filozoficznych dociekań – jednym słowem – ludzkim pomysłem. To świat i człowiek są stworzone według Bożego konceptu. A sam Stwórca uzdolnił człowieka w naturalny sposób do poznania siebie samego. Bóg chce być poznany i czyni to w zaskakująco prosty, skromny, naturalny sposób: rodzi się z Izraelskiej Młodej Kobiety, żyje wśród zwyczajnych ludzi, podejmuje ludzkie prace z jak najbardziej ludzką kondycją. Poci się i męczy, raduje i uśmiecha, smuci i płacze. Ludzkim kocha sercem, ludzkim myśli umysłem, ludzkimi dłońmi pracuje.
 Na progu Nowego Roku Pańskiego daj nam Boże odnaleźć Ciebie na Nowo w Twoim Synu, abyśmy stawali się w Nim coraz bardziej dziećmi Twoimi. Daj nam Panie łaskę poznawania Ciebie w Twoim Słowie, abyśmy żyjąc w komunii z Tobą mogli być czytelnymi świadkami Twojej miłości i budowniczymi prawdziwego pokoju w świecie.

Tekst można odsłuchać na stronie Radia eM - Radio Archichidiecezji Katowickiej...