Próbując usłyszeć Boże Słowo... - XXV Niedziela Zwykła

„Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. Przywołał go do siebie i rzekł mu: «Cóż to słyszę o tobie? Zdaj sprawę z twego zarządu, bo już nie będziesz mógł być rządcą». Na to rządca rzekł sam do siebie: «Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę. Wiem, co uczynię, żeby mię ludzie przyjęli do swoich domów, gdy będę usunięty z zarządu». Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: «Ile jesteś winien mojemu panu?» Ten odpowiedział: «Sto beczek oliwy». On mu rzekł: «Weź swoje zobowiązanie, siadaj prędko i napisz pięćdziesiąt».

Następnie pytał drugiego: «A ty ile jesteś winien? » Ten odrzekł: «Sto korcy pszenicy». Mówi mu: «Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt». Pan pochwalił nieuczciwego rządcę, że roztropnie postąpił. Bo synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światła.
  Ja także wam powiadam: Zyskujcie sobie przyjaciół niegodziwą mamoną, aby gdy wszystko się skończy, przyjęto was do wiecznych przybytków.
  Kto w drobnej rzeczy jest wierny, ten i w wielkiej będzie wierny; a kto w drobnej rzeczy jest nieuczciwy, ten i w wielkiej nieuczciwy będzie. Jeśli więc w zarządzie niegodziwą mamoną nie okazaliście się wierni, prawdziwe dobro kto wam powierzy? Jeśli w zarządzie cudzym dobrem nie okazaliście się wierni, kto wam da wasze?
  Żaden sługa nie może dwom panom służyć. Gdyż albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z tamtym będzie trzymał, a tym wzgardzi.
Nie możecie służyć Bogu i mamonie".  Łk 16,1-13

 Jak to bywa z tekstami zawierającymi głębokie przesłanie, powierzchowna lektura może prowadzić do fałszywych wniosków: „Też mi wielkie rzeczy: u kresu pełnienia władzy i nagle stać się wielkodusznym. Przecież motywem działania rządcy nie była dobroć lecz chłodna kalkulacja; świadomość, że za chwilę utraci swoich pseudoprzyjaciół, którzy byli przy nim tylko ze względu na pełniony urząd i korzyści dla nich stąd płynące; nie wyrażali swojego zdania, bo i zapewne nie lubił sprzeciwu, mówili to, co chciał słyszeć, a przez to stawali się obłudni i fałszywi. Wiedział, że gdy zdejmą go z urzędu oni przyjmą tą samą postawę wobec następcy, a on już dla nich nie będzie się liczył. Tak więc musiał stać się dobrym dla tych, którzy go bliżej nie znali i mieli wobec niego jeszcze szacunek: darował im część długów, mimo że dobra przez nich nabyte nie były jego własnością lecz bogatego pracodawcy. W ten sposób zapewni sobie dobrą przyszłość.”

Takie myślenie byłoby niewłaściwym uproszczeniem.

 Pan Jezus kończąc tę przypowieść mówi, że „synowie tego świata są roztropniejsi w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie, niż synowie światła”.
 O jaką roztropność tutaj chodzi?
  Zarządca myślał poważnie o swojej przyszłości i dojrzał do tego, że tym co ostatecznie najbardziej się opłaca jest postawa: dobroci, wielkoduszności, hojności, przebaczenia, darowania długów – jednym słowem: miłosierdzie. Do tej pory nie myślał o tym! Przecież powodem pozbawienia go urzędu nie było osiągnięcie wieku emerytalnego lub rozdzielanie majątku Pana ubogim, lecz trwonienie tegoż majątku. Świadomy zbliżającego się nieubłaganie końca swoich wpływów, uzmysłowił sobie, co tak naprawdę liczy się w ludzkich relacjach. I za tę zmianę myślenia, która objawiła się darowaniem długów „pan pochwalił nieuczciwego rządcę”.

 Jako wierzący mamy świadomość, że dla każdego z nas przyjdzie czas zdania sprawy ze swego zarządu. Życie doczesne jest tylko krótkim epizodem naszego życia! Choć wielu od tej prawdy ucieka, to jednak jest ona najbardziej realna i rzeczywista: tu na ziemi żyjemy krótko! Ale przed nami wieczność! Obyśmy jak najszybciej zdali sobie sprawę z tego, co tak naprawdę w życiu się opłaca i czym torujemy sobie drogę do szczęśliwej przyszłości, która będzie trwać wiecznie!

 Panie Jezu Chryste! Przecież wszystko co posiadamy otrzymaliśmy od Ciebie w darze. Ziemia jest Twoją własnością. I my istniejemy dzięki Tobie. Jeśli osiągniemy Niebo, to tylko przez Twoje MIŁOSIERZDIE, w którym przebaczysz nam nasze grzechy. Niechaj Twoja logika miłosierdzia już teraz kształtuje nasze relacje. Jakże bardzo tego dziś potrzebujemy! Nie dokona się to, bez pomocy Twojej łaski! Otwieramy nasze serca i pragniemy Ciebie! Przemieniaj nas Panie.

Tekst można odsłuchać na stronie Radia eM - Radio Archichidiecezji Katowickiej...