„W pracowni. Hasior. Brzozowski. Rząsa”

W programie:

Godz. 18.00 Otwarcie wystawy oraz przekazanie daru – zbioru fotografii z kolekcji Pana Wojciecha Solarza, reżysera filmu “Wezwanie”. Poczęstunek.

 

Godz. 20.00 Oprowadzanie kuratorskie po wystawie oraz pierwsza prezentacja jednej z rzeźb „wyrwanych z ziemi” Władysława Hasiora

 

Godz. 21.00 Plenerowy pokaz filmu „Rozmowa” (1963) w reż.  Marii Kwiatkowskiej oraz prezentacja slajdów „Atelier artysty. Opowieść Hasiora”. Partnerem seansu jest Outdoor Cinema.

 

W 2018 roku mija 90. rocznica urodzin Władysława Hasiora. W powojennej historii Zakopanego to jedna z najważniejszych postaci kultury i sztuki. Razem z innymi twórcami -  Tadeuszem Brzozowskim, Antonim Rząsą, Arkadiuszem Walochem, Marią Bujakową czy Anną Górską nadawał ton artystycznemu życiu miasta. Uczeń Antoniego Kenara i Mariana Wnuka, z pierwszych lat edukacji wyniósł przekonanie, że do stworzenia dzieła sztuki potrzebna jest nieskrępowana wyobraźnia, ale i dogłębna znajomość materiału, z jakim się pracuje. Od zawsze w swoich pracach i działaniach stawiał na jak najbliższy kontakt z odbiorcą. Tylko po to, jego zdaniem, zasadnym jest tworzenie sztuki. Jest ona nośnikiem treści i sposobem komunikacji. Podejmował zatem działania edukacyjne, projektował pomniki, organizował akcje efemeryczne, a także był współtwórcą zakopiańskiego Przeglądu Filmów o Sztuce. Punktem wyjścia dla tematu  wystawy „W pracowni. Hasior, Rząsa, Brzozowski” jest stwierdzenie Hasiora, że "wszystko co robię w mojej pracowni nazwałbym ćwiczeniami z fantazją, trenowaniem wyobraźni".

 

Wystawa nie jest porównaniem działań wybitnych artystów, ale raczej zestawieniem sposobów ich pracy, pojmowania sztuki i jej materii.  Stąd też osią wystawy jest pracownia - warsztat.

 

Na ekspozycji prezentujemy w większości prace rozpoczęte, na których można obserwować, w jaki sposób artyści podchodzili do materii, w której pracowali. Płótna Tadeusza Brzozowskiego, na których stopniowo pojawia się coraz więcej kolorów i faktur, studia głów Antoniego Rząsy, gdzie widzimy jak w klocku drewna konkretyzuje się kształt twarzy, czy wreszcie Hasiorowe „laboratoryjne ćwiczenia z fantazją” czyli szkice do pomnika na Przełęczy Snozka i niedkończony asamblaż. Te wyjątkowe artefakty nie są zazwyczaj pokazywane publiczności, bo są swego rodzaju „kuchnią artysty”, marginesem dla okazałych dzieł prezentowanych w muzeach i galeriach. Na wystawie „W pracowni…” to one stają się podmiotem, tłumaczą drogę jaką trzeba przebyć, żeby otrzymać dzieło sztuki.

 

Niezwykłym eksponatem, którego moment powstawania udało się udokumentować jest rzeźba wyrwana z ziemi Władysława Hasiora, która prezentowana w nietypowych dla niej warunkach, bo w sali ekspozycyjnej. Praca ta jest pokazywana po raz pierwszy od ponad trzydziestu lat, traktowana przez artystę jako rodzaj rekwizytu filmowego, który miał publiczności pokazać, w jaki sposób są tworzone rzeźby ekshumowane, stanowi znakomity przykład wykorzystywania naturalnych właściwości materiału do budowania ekspresji.

 

Pracownia artysty jest przestrzenią prywatną, intymną, bo pozwalającą na nieskrępowane bycie sobą, na swobodne myślenie. Wejście do tej przestrzeni jest niezwykłym i odkrywczym przeżyciem. Zapraszamy do spotkania z wyjątkowymi artystami w Galerii Władysława Hasiora.