Zakończenie Roku Witkiewiczów

29 grudnia (wtorek), godz. 18:00 Galeria Sztuki XX wieku w willi Oksza (filia Muzeum Tatrzańskiego) Zakopane, ul. Zamoyskiego 25. Muzeum Tatrzańskie uroczyście zakończy Rok Witkiewiczów. Z tej okazji w Galerii Sztuki XX wieku w willi Oksza nastąpi przekazanie w muzealny depozyt Portretu dra Gustawa Nowotnego autorstwa Stanisława Ignacego Witkiewicza.

Przekazania dokona wnuk sportretowanego, pan Piotr „Kuba” Nowotny, a  dzieło przyjedzie aż ze Słupska. Cieszymy się ogromnie, że trafi ono do Zakopanego, pomimo faktu, że największy zbiór prac Witkacego znajduje się właśnie w Słupsku.

W ramach kolekcji sztuki XX wieku Muzeum Tatrzańskie posiada 87 prac Stanisława Ignacego Witkiewicza (86 muzealiów własnych i 1 depozyt), w tym 68 z jego „Firmy Portretowej”, 15 rysunków, 3 pejzaże olejne i 1 pastelowy. W miarę możliwości staramy się kolekcję tę poszerzać, ze szczególnym naciskiem na dzieła powstałe w Zakopanem, przedstawiające osoby z miejscowego środowiska i kręgu przyjaciół twórcy,  a do takich właśnie należy wspomniany portret.

Na spotkaniu w Okszy o artyście oraz o osobie Gustawa Nowotnego opowie pan Maciej Pinkwart. Wydarzenie uświetni występ aktorów zakopiańskiej Sceny A2, którzy zaprezentują fragmenty tekstów Witkacego.  Jakich? O tym będzie się można przekonać przybywając na spotkanie.

Doktor Gustaw Nowotny (1882-1944) był znanym  zakopiańskim lekarzem,  autorem prac o chirurgicznym leczeniu gruźlicy, narciarzem turystą i lekarzem TOPR.  W Zakopanem mieszkał od 1912 do 1939 roku, pełniąc obowiązki dyrektora tutejszego szpitala. Pracował także w innych zakopiańskich placówkach medycznych oraz prowadził własną prywatną lecznicę. Uprawiał w Tatrach turystykę narciarską i był lekarzem TOPR, ale w wyprawach ratunkowych nie uczestniczył. Był pierwszym prezesem Klubu Sportowego "Krokus", a w latach 1930. radnym miejskim. W okresie międzywojennym był szeroko znany w Zakopanem, a jego postać stała się prototypem lekarza w powieści Zazdrość i medycyna Michała Choromańskiego. Podczas II wojny światowej służył w wojsku jako lekarz, potem działał w ruchu oporu na terenie Francji.  Zmarł w obozie koncentracyjnym w Dachau, a jego symboliczną mogiłą jest kamień umieszczony na grobie jego córki Wandy na cmentarzu w Zakopanem.

Serdecznie zapraszamy na spotkanie w willi Oksza.