Występ zespołu „Zergemel – Skowronek” z Ułan Ude w Rosji

27 października o godz. 19.00 w „Jasnym Pałacu” w Zakopanem, ul. Tetmajera odbędzie się niepowtarzalny występ zespołu folklorystycznego „Zergemel – Skowronek” z Ułan Ude w Rosji.

Zespół przedstawi taniec i śpiew z regionu Buriacji, położonego na Syberii Wschodniej (Zabajkale), a także polskie pieśni ludowe. Ciekawostką jest fakt, iż wśród członków dwudziestoosobowej grupy są potomkowie polskich zesłańców z okresu II wojny światowej, a grupa reprezentuje kulturalno–narodowościową autonomię Polaków w Ułan Ude. Zespół przyjechał do Polski na zaproszenie Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych i Stowarzyszenia Wspólnota Polska Oddział w Krakowie. Artyści wystąpią, m. in. w Krakowie i Zakopanem. Organizatorem czwartkowego koncertu jest Tatrzański Klub Niezależnych. Wstęp wolny.

Występ jest „forpocztą” festiwalu twórczości artystycznej dzieci i młodzieży z Rosji, Słowacji i Polski, którego trzecia edycja odbędzie się w dniach 6 – 7 stycznia 2012 roku w Zakopanem. Honorowy patronat nad festiwalem objął Marszałek Województwa Małopolskiego i Konsul Ambasady Rosji w Krakowie.

Buriaci (buriac. Буряадууд, ros. Буряты) to naród mongolski, liczący około 500 tysięcy osób. Używają języka buriackiego, należącego do grupy mongolskiej języków ałtajskich, rozpowszechniony wśród nich jest także język mongolski i rosyjski. Przed 1931 rokiem używali pisma mongolskiego, w latach 1931-1939 alfabetu łacińskiego, następnie wprowadzono cyrylicę. Zamieszkują w północnej Azji, w pobliżu jeziora Bajkał – głównie w rosyjskiej Buriacji oraz w Ust-Ordyńsko-Buriackim Okręgu Autonomicznym i Agińsko-Buriackim Okręgu Autonomicznym, a także na ościennych terenach Rosji. Ogólna liczba Buriatów w Federacji Rosyjskiej wynosi około 450 tysięcy.

Po raz pierwszy nazwa "Buriaci" pojawiła się w 1240 r. w mongolskich zapiskach. W XVII wieku rozpoczęła się konsolidacja z plemionami, które pojawiły się na tym obszarze na przełomie XVI i XVII wieku, a wśród których oprócz elementów etnicznie mongolskich (Chałchasi i Ojraci) były także grupy turkijskie i tunguzkie. W tym okresie dotarli tutaj także pierwsi rosyjscy osadnicy, a od połowy XVII w. tereny po obu stronach Bajkału weszły w skład Carstwa Rosyjskiego. Pod rosyjskim panowaniem ostatecznie ukształtował się naród buriacki. Do XIX wieku Buriaci wiedli koczowniczy tryb życia, następnie przeszli do życia osiadłego. Zachodni Buriaci wyznają szamanizm, Buriaci w Kraju Zabajkalskim również lamaizm, ponadto niewielka liczba Buriatów wyznaje prawosławie.