Świat kolorów Zenona Remiego - wystawa w Czerwonym Dworze

Zakopiańskie Centrum Kultury, Centrum Kultury Rodzimej zaprasza na wystawę" Świat kolorów Zenona Remiego" z okazji 50-lecia pracy twórczej artysty. Są w Zakopanem ludzie niezwykli. Przechodzimy często obok ich dzieł, obok samych postaci nie dostrzegając ich wkładu pracy i twórczości w otaczającą nas rzeczywistość. Z pewnością należy do nich Zenon Andrzej Remi.

Architekt urodzony w Nowym Sączu w 1946 roku, w słynnej rodzinie osób, od pokoleń tworzących w tym pięknym zawodzie. Przeglądając rodzinne archiwa, zdjęcia, dochodzimy do początku XIX wieku. Tego okresu sięgają pierwsze dokumenty. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej uzyskując dyplom w 1969 roku. Już w 1970 zamieszkał w Zakopanem. Pracownia Projektowa PBO Podhale (1970-1981), Muzeum Tatrzańskie (1982-1985), Pracownia Urbanistyczna WBP (1985-19989), Pracownia „ARCHPLAT” Stowarzyszenia Architektów Polskich (1989-1993) – to kolejne etapy pracy zawodowej Zenona A. Remiego w Zakopanem, które doprowadziły do otwarcia własnej Autorskiej Pracowni Architektonicznej „JAR” (1993) działającej do dziś, kiedy to znany architekt i artysta zakopiański obchodzi jubileusz 50-lecia pracy twórczej. Pół wieku przy desce kreślarskiej zaowocowało nie tylko wieloma realizacjami projektów, ale także nagrodami i wyróżnieniami, z których sam architekt najbardziej ceni sobie wyróżnienie w konkursie SARP Nagroda Roku -1991 za szałas „Skorusa” Zofii Karpiel-Bułecki pod Lipkami w Zakopanem, który z czasem stał się miejscem spotkań, miejscem znaczącym w życiu wielu osób nie tylko z Zakopanego. 50 lat spędzonych pod Giewontem to także okres działalności społecznej. Z. A. Remi pełnił bowiem funkcje Prezesa Oddziału Sądecko-Podhalańskiego SARP (1976-2006), jest członkiem Polskiej Rady Architektury SARP oraz członkiem Małopolskiej Okręgowej Izby Architektów. Działalność zawodowa to jednak jedynie fragment twórczego życia Zenona A. Remiego. Rysunek i akwarela to jego pasja, której oddaje się z zamiłowaniem, w ciepły sposób utrwalając architekturę rodzimą, ale także tę z innych zakątków świata, które dane mu było zobaczyć. Rodzinny budynek domu w Nowym Sączu jest nie tylko pięknie przedstawioną bryłą architektoniczną, ale stanowi pretekst do rozważań, czym był i jest rodzinny dom i jego historia, pretekst do opowiedzenia historii rodzinnej, w której ważne są detale. Akwarelom towarzyszą wersy uzupełniające narrację malarską, a „książki, pamiątki, projekty, dziadka pieczątki i dokumentów stos” wskazują na nostalgię za upływającym czasem. Drugim domem Artysty stało się Zakopane i Podhale. Wrośnięty w krajobraz i wielobarwną społeczność zatrzymuje w swych akwarelach „obraz majestatycznych gór wyrzezanych Boską ręką od Rysów na wschodzie do Hrubego Wierchu (Wołowca) za zachodzie. Porywający rysunek skalnej harmonii, dostojeństwa i proporcji, zgrabnie wyzdajanych chałup, kościółków, w odcieniu złocistej barwy drewnianej strzechy, zmiennej pory roku oraz przygody odkrywania tajemnic tatrzańskiej architektury” – oddziałuje na odbiorcę w sposób ciepły, uspakajający, zwalniający szalony pęd codzienności. Ciepłe są nie tylko szałasy na polanie Szymkówka w Bukowinie Tatrzańskiej, ale także otulone śniegiem kapliczki czy pędzące po śniegu sanie, w których zaznaczono jedynie zarysy górali. Bo też trudno się doszukiwać postaci na akwarelach Remiego. Jeśli się pojawiają, to jako element całości, mający pokazać majestat gór lub budowli architektonicznych. Nie ma postaci na akwarelach ukazujących Nowy Sącz, nie ma ich przy szałasach… Na tym m.in. polega subtelność akwarel Remiego. Delikatna kolorystyka, delikatny rysunek detali sprawiają, że człowiek zostaje ukazany właśnie przez nie, nie wprost. Akwarela to technika malarska, która uniemożliwia dokonywanie jakichkolwiek poprawek i retuszy. Doskonałość obrazów Remiego przejawia się w bardzo precyzyjnym przemyśleniu malarskiej myśli, wybiegającej daleko poza myśl architektoniczną. Różnorodność akwarel, jakie możemy zobaczyć na wystawie w Czerwonym Dworze jest zadziwiająca. Odrębny temat stanowią reminiscencje z podróży. Prywatne eskapady stanowią inspiracje, a same akwarele nie tylko oddają poszczególne miejsca i ich charakter, ale odzwierciedlają wrażenia Artysty, jego zachwyt nie tylko architekturą. Kolejna pasja Zenona Andrzeja Remiego to kartki świąteczne. Rysowane i malowane co roku dla znajomych, przyjaciół, instytucji. Na wystawie prezentowana jest jedynie niewielka część z ponad czterech tysięcy małych dzieł sztuki, stworzonych z potrzeby serca. Bardzo osobistych, wycyzelowanych, gdzie każde muśnięcie pędzlem kreuje atmosferę radości i tajemnicy. Osadzone w realiach podhalańskich, w tradycji i zwyczajach pielęgnowanych w Zakopanem i szerzej - na Podhalu, są dla przyjaciół artysty nieodłącznym elementem świąt. Dziś, kiedy kartki świąteczne wyparte zostały przez sms-y, e- maile, e-kartki, z których coraz częściej usuwana jest treść religijna, ręcznie malowane kartki Z. Remiego osadzone w tradycji religii katolickiej i tradycji regionu stają się ważnym elementem potwierdzającym naszą tożsamość. Tym bardziej, że towarzyszy im zazwyczaj fragment staropolskiej kolędy lub pastorałki. Znikające powoli drewniane szałasy, kapliczki, kościółki pozostają więc nie tylko na akwarelach oprawionych w ramy, zdobiących domy i salony przyjaciół Z. Remiego, ale także na tych unikalnych miniaturach, które często chowamy po świętach do szuflady. Czerwony Dwór położony jest tuż obok osiedla Kasprusie, zaprojektowanego przez Zenona A. Remiego. Oglądając piękną i bogatą wystawę akwarel nie sposób nie zauważyć jak bardzo pracowitym i płodnym twórcą jest Zenon Remi. Przecież, jak w 1972 roku powiedział Władysław Hasior „Poza obowiązkami zawodowymi uprawia rysunek i malarstwo akwarelowe, wierząc, że nie jest to zajęcie całkiem marginesowe w jego zawodzie”. Wystawa czynna do 19 marca 2021.