Odeszła od nas Dr. Irena Gąsienicą-Roj

19 listopada 2017 odeszła od nas Dr. Irena Gąsienicą-Roj z domu Buczyńska. Miała 89 lat. Urodziła się w Brześciu nad Bugiem w 1928 roku, wkrótce jej rodzice zadecydowali o przeniesieniu się do Warszawy. Podczas okupacji uczęszczała do konspiracyjnego gimnazjum i liceum im. Jana Kochanowskiego, tam też zaangażowała się w działalność harcerską Szarych Szeregów. Irena w swoich zapiskach wspominała: „Kwatera główna nazwana była Pasieką. Poszczególne chorągwie nosiły nazwę ulów. Nasz ul nosił nazwę Wisła. Hufce nosiły nazwę rojów, nasz nosił nazwę rój Bazylika (od dużego kościoła - bazyliki w dzielnicy naszego działania).” Sześcioosobowa drużyna Ireny odpowiedzialna była za rutynowe przynoszenie tajnej prasy, zwłaszcza Biuletynu Informacyjnego, broni, amunicji, instrukcji w zakresie tajnego nauczania, książek do historii i geografii. Dodatkowym zadaniem tego praskiego patrolu było nawiązywanie kontaktu z więźniami obozu przejściowego dla ludzi złapanych na ulicach przed ich wywózką do obozów koncentracyjnych lub na roboty przymusowe.

Młodzi harcerze odpowiadali za nawiązywanie kontaktu z przetrzymywanymi osobami oraz zawiadomienie ich rodzin. Irena dostała przydział do 3 kompanii Batalionu Zośka, od marca 44 roku jej hufiec był odpowiedzialny za oznakowanie przejść pomiędzy poszczególnymi domami, przygotowania przejść piwnicami, opiekę nad studniami czy wreszcie gromadzeniem materiałów opatrunkowych.

Rodzina państwa Buczyńskich była przesłuchiwana oraz przetrzymywana w katowni przy Aleii Szucha. 

Po zakończeniu wojny Irena rozpoczęła studia na Akademii Medycznej w Warszawie uzyskując dyplom lekarza w 1951 roku zaledwie kilka lat później uzyskała specjalizację w zakresie chirurgii ogólnej. Jej życie upływało na stałych podróżach pomiędzy Warszawą i Zakopanem. Pod koniec lat 40 ubiegłego stulecia poznała Władysława Gąsienicę-Roja II i w ten sposób w roku 1951 Irena Buczyńska stała się Panią Rojową. Jej niesamowita determinacja oraz oddanie zawodowi, który wykonywała nie miało sobie równych. W czasach kiedy chirurgia dzieliła się na chirurgię tkankową i kostną, a w Zakopanem brakowało specjalistów w tej drugiej dziedzinie Irena postanowiła wyjechać do Warszawy aby zdobyć odpowiednie kwalifikacje i móc później nieść pomoc chorym na terenie Podhala. W roku 1960 uzyskała stopień naukowy doktora medycyny, pracowała w szpitalu zakopiańskim jak i w Klinice Chirurgii Urazowej Centrum Doskonalenia Lekarzy w Warszawie. 

Irena Gąsienica-Roj była osobą, która nie szukała rozgłosu, wolała zajmować się niesieniem pomocy tym najbardziej potrzebującym. Dołączyła do rodziny o wspaniałych podhalańskich tradycjach i chciała za wszelka cenę sprostać wysoko postawionym wymaganiom. Jej teściem był Wojciech Gąsienicą-Roj, poseł na sejm dwóch kadencji w okresie międzywojennym, współzałożyciel PSL-u Piast, założyciel Związku Podhalan, Banku Podhalańskiego jak również tutejszej straży pożarnej.

Jej mąż, Władysław, był zawodowym ratownikiem GOPR-u i podobnie jak jego żona niósł pomoc potrzebującym. 

Irena Gąsienica-Roj zakładała dział rehabilitacji w zakopiańskim szpitalu, odznaczona była złotą odznaką za zasługi dla Zakopanego, złotą odznaką za zasługi dla województwa Nowosądeckiego, odznakę za wzorową pracę w Służbie Zdrowia, Złoty Krzyż Zasługi. Była wieloletnim zastępcą dyrektora do spraw lecznictwa oraz pełniła obowiązki dyrektora Zespołu Opieki Zdrowotnej w Zakopanem. 

Irena kochała Podhale całym swoim sercem, badała genealogię rodu Gąsieniców, przygotowała i opracowała wystawę o dziejach tego rodu, była członkiem zakopiańskiego oddziału Związku Podhalan oraz radną tutejszego Urzędu Miasta. 

Odeszła w otoczeniu najbliższych pozostawiając olbrzymią pustkę. Jej miłość, wytrwałość i chęć niesienia pomocy pozostanie na zawsze w naszych sercach. Była nasza ukochaną Mamą i Babunią, bo tak mówiło się o Niej w naszym domu. 

Anna Yau-Stoch (wnuczka)

Babunia w pracy zdj.1
Klasa licealna - Babunia jest w drugim rzędzie od dołu, druga od prawej (z pięknym długim warkoczem) zdj.6
Babunia na początku studiów medycznych zdj.2
Zakopane 1949, ze swoim tatą, Stanisławem Buczyńskim. To właśnie podczas tej wizyty poznała dziadziusia zdj.4
Z Dziadziusiem zdj.3
Wojciech Gąsienica-Roj Poseł w swoim domu na Skibówkach zdj.5 
2000 rok, wystawa o rodzie Gąsieniców, którą zorganizowała Babunia zdj.7