Zmarła Ewelina Pęksowa

Zmarła Ewelina Pęksowa. Pogrzeb w piątek 19 czerwca 2015 o godz. 15.00 w Starym Kościółku przy ul. Kościeliskiej w Zakopanem. Ś.p. Ewelina Pęksowa spocznie na cmentarzu zasłużonych na Pęksowym Brzyzku. Ewelina Pęksowa miała wielką osobowość, była wielką Artystką i wspaniałym człowiekiem. Urodzona 18 października 1923 w Zakopanem, córka Stanisława Zubka przez ponad czterdzieści lat wyczarowywała barwny świat postaci świętych, madonn, scen biblijnych i rodzajowych. Na swój malarski sposób komentowała rzeczywistość i historię Polski, i Podhala. Przyjmując gości z całego świata, była zawsze życzliwa i uśmiechnięta wprowadza w świat sztuki, góralszczyzny, ale także sportu. Skromna – choć jej obrazy znajdują się w wielu muzeach świata i w wielu kolekcjach prywatnych. Miała ponad pięćdziesiąt wystaw indywidualnych, m.in. w USA, Kanadzie, Australii, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Niemczech, Szwajcarii, ZSRR, Bułgarii, na Słowacji i w Austrii. Uczestniczyła w ponad trzystu wystawach zbiorowych. Odznaczona m.in. nagrodami ministra kultury i sztuki (1983, 1998, 2001), orderem i tytułem honorowym „Zasłużony dla Kultury Narodowej” (1986), nagrodą im. Brata Alberta (1987), złotym medalem pamiątkowym NATO (1997), międzynarodowym orderem zasługi i tytułem „ekscelencja” – International Order of Merit (Cambridge – Wielka Brytania 1993).

Kilkakrotnie wyróżniona tytułami honorowym „Kobieta Roku”, w 1976 roku uhonorowana nagrodą im. Oskara Kolberga, a w roku 2008 złotym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Ewelina Pęksowa z domu Zubek Kocańda, artysta plastyk; ur. 18 października 1923 w Zakopanem, córka Stanisława i Józefy Wasylowskiej; zamężna: Władysław Pęksa (prawnik); dzieci: Stanisław (inżynier mechanik), Marek (inżynier leśnik). Od 1968 zajmuje się malarstwem na szkle. Uprawnienia artysty plastyka nadane przez ministra kultury i sztuki 1978. Wystawy indywidualne, m.in.: Muzeum Tatrzańskie (Zakopane) 1972, Muzeum Etnograficzne (Kraków) 1972, Dom Chłopa (Warszawa) 1973, North West Artists ASS (Manchester, Wielka Brytania) 1973, „Dom pod Jagnięciem” (Kraków) 1974, Muzeum Kulturen (Lund, Szwecja) 1975, Muzeum Etnograficzne (Landskorona, Szwecja) 1974, Galleri Heland (Goeteborg, Szwecja) 1975, Galleri Heland (Sztokholm, Szwecja) 1975, Muzeum Etnograficzne (Jonköping, Szwecja) 1975, Axel Ebbs Konsthall (Trelleborg, Szwecja) 1975, Salon Plastyki Współczesnej (Warszawa) 1975, Biuro Wystaw Artystycznych (Lublin) 1977, Międzynarodowy Festiwal Sztuki Ludowej (Billingham, Wielka Brytania) 1977, Muzeum Regionalne (Myślenice) 1978, Weihanachtsmarkt am Funkturm (Berlin, Niemcy), Państwowe Muzeum Etnograficzne (Warszawa) 1979, Instytut Kultury Polskiej (Londyn, Wielka Brytania) 1979, Instytut Kultury Polskiej (Edynburg, Wielka Brytania) 1979, Galeria Tatry (Bern, Szwajcaria) 1980, Muzeum Etnograficzne (Toruń) 1980, Muzeum Etnograficzne (Leningrad, ZSRR) 1984, Wojewódzki Ośrodek Kultury (Nowy Sącz) 1984, Instytut Kultury Polskiej (Sofia, Bułgaria) 1984, Międzynarodowy Festiwal Folkloru (Billingham, Wielka Brytania) 1985, Galerie Lydda (Bielefeld, Niemcy) 1985, Widukind Museum (Enger, Niemcy) 1986, Museum Abtei (Liesborn, Niemcy) 1986, Galeria Pax (Kraków) 1986, Galerie L. K. Varrelbusch am Cloppenburg (Varrelbusch, Niemcy) 1986, Biblioteka Miejska (Bochnia) 1987, Muzeum im. Wł. Orkana (Rabka) 1987, Dom Związku Podhalan (Ludźmierz) 1987, Dni Kultury Polskiej (Wiesbaden, Niemcy) 1987, Instytut Informacji i Kultury Polskiej (Bratysława, Słowacja) 1988, Galeria Alba (Kędzierzyn Koźle) 1988, Stadtverwaltung u. Gruppe Kreativ Hennef (Neunkirchen, Niemcy) 1988, Malteser Hilfsdienst Hennef (Hennef, Niemcy) 1988, Biuro Wystaw Artystycznych (Zakopane) 1989, Jesuitenkirche (Lucerna, Szwajcaria) 1989, Muzeum Okręgowe (Jelenia Góra) 1990, Kulturheim Schloss St. Martin (Graz, Austria), 1991, Galeria Tostmarul (Wiedeń, Austria) 1991, Muzeum Diecezjalne (Tarnów) 1993, Muzeum Archidiecezjalne (Katowice) 1995. Sędzia narciarski 1945- (klasy państwowej 1963-). Członek: Stowarzyszenia Twórców Ludowych, Związku Podhalan, Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Uhonorowana, m.in. nagrodą im. O. Kolberga 1976, dyplomem honorowym ministra kultury 1977 i 1979, nagrodą wojewody nowosądeckiego 1979, dyplomem ministra spraw zagranicznych 1981, nagrodami ministra kultury i sztuki 1983 (I-go stopnia), 1998, 2001, nagrodą wojewódzką I-go stopnia 1983, nagrodami naczelnika miasta i gminy tatrzańskiej 1984 i 1986, orderem i tytułem honorowym „Zasłużony dla Kultury Narodowej” 1986, nagrodą im. Brata Alberta 1987, złotym medalem pamiątkowym NATO 1997 oraz kilkakrotnie tytułami honorowymi „Kobieta Roku” i „Międzynarodowa Kobieta Roku” nadanymi przez American Bibliographical Institute Ralaigh NC USA i International Biographical Centre w Cambridge (Wielka Brytania). Odznaczenia: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 2009, złoty medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis 2008, Złoty Krzyż Zasługi, złota odznaka „Za zasługi dla miasta Zakopanego”, honorowa odznaka Wydawnictwa „Podtatrze”, odznaka „Zasłużony działacz kultury”, medal „Za mądrość i dobrą robotę” („Gazeta Krakowska”), medal „60-lecie nadania praw miejskich Zakopanemu”, międzynarodowy order zasługi i tytuł honorowy „Ekscelencja” - International Order of Merit (Cambridge - Wielka Brytania) 1993. Zainteresowania: sztuka, ogrodnictwo, sporty zimowe, historia Podhala. Miejsce zamieszkania: Zakopane.

Słownik biograficzny "Podhalanie" tom I