100 rocznica urodzin Stanisława Marusarza

19 czerwca na cmentarzu na Pęksowym Brzyzku uczczono 100 rocznicę urodzin Stanisława Marusarza. Uroczysty apel przygotowała młodzież ze Szkoły Mistrzostwa Sportowego wraz z dyrektor Barbarą Sobańską. Przypomniano życiorys wybitnego polskiego skoczka i narciarza, a także zasłużonego kuriera tatrzańskiego. Następnie modlitwę nad jego grobem odmówił ojciec Serafin, a delegacje uczniów, harcerzy oraz władz miasta i powiatu złożyły kwiaty i zapaliły znicze.

W uroczystości wzięła udział rodzina Stanisława Marusarza, starosta tatrzański Andrzej Gąsienica Makowski oraz naczelnik Wydziału Edukacji, Turystyki i Sportu Zofia Kiełpińska. W apelu uczestniczyły także dzieci z Wileńszczyzny przebywające na wypoczynku w Zakopanem.

STANISLAW MARUSARZ

Urodził się 18 czerwca 1913 roku w Zakopanem w góralskiej rodzinie, jako syn Heleny i Jana. Ojciec był gajowym, a matka zajmowała się niewielkim gospodarstwem.

Zaczął uprawianie narciarstwa w wieku 10 lat. Pierwsze narty wykonał z pomocą starszego brata Jana z jesionowego drzewa i drutami przymocował je do butów. Miał zaledwie 13 lat gdy w roku 1926 wygrał konkurs skoków w kategorii juniorów na skoczni w Jaworzynce. Był pięciokrotnym uczestnikiem Zimowych Igrzysk (jako zawodnik w 1932, 1936, 1948, 1952, a w 1956r. otwierał olimpijski konkurs skoków). Sześciokrotnie w latach 1933-1939 uczestniczył w narciarskich mistrzostwach świata FIS, był wicemistrzem świata w skokach narciarskich z Lahti(1938), rekordzistą świata z Planicy (1935), zwyciężał na zawodach narciarskich w Anglii, Jugosławii, Czechosłowacji i Niemczech. 21 razy stawał na najwyższym podium Mistrzostw Polski w skokach, zjeździe, kombinacji klasycznej i alpejskiej oraz sztafetach biegowych. Był także zwycięzcą zawodów o Puchar Tatr, laureatem Wielkiej Honorowej Nagrody Sportowej (1938r.), narciarzem 50-lecia PZN.

Uzyskał tytuł najlepszego sportowca Polski w plebiscycie "Przeglądu Sportowego" w roku 1938. Reprezentował barwy klubów: SNPTT (do 1950 r.) i CWKS (do 1957 r.). Startował na nartach przez ponad 30 lat.

Zaraz po wybuchu drugiej wojny światowej Marusarz włączył się do działalności konspiracyjnej jako łącznik i kurier na szlaku tatrzańskim.

Przerzucał ludzi i materiały na Węgry. W roku 1940 został aresztowany i skazany na karę śmierci. Z więzienia Montelupich w Krakowie podiął brawurową ucieczkę, skacząc z wysokości 6 metrów. Mimo pogoni dotarł do Zakopanego. Po kilku dniach ukrywania schronił się na Węgrzech. W czasie wojny szkolił węgierskich skoczków i wraz z Węgrami opracowywał projekty skoczni.

Już za życia był symbolem odporności na przeciwieństwa losu. Szukał emocji w skokach, szybownictwie, motocrosie.

22 lutego 1989 roku nadano skoczni Wielka Krokiew w Zakopanem imię Stanisława Marusarza. Otrzymał szereg odznaczeń za zasługi dla sportu m.in. Krzyż Komandorski Odrodzenia Polski oraz za działalność ruchu oporu m.in. Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Walecznych a także nadane w Londynie: Honorową odznakę Żołnierza Komendy Głównej AK, Krzyż Armii Krajowej, Medal Wojskowy.

Stanisław Marusarz zmarł 29 października 1990 roku w Zakopanem i został tam pochowany na Cmentarzu Zasłużonych.

źródło: www.zsms.tatrynet.pl