Chmur Drapacze. Anna Schumacher Malarstwo. Litografia

5 października w Galerii Władysława Hasiora w Zakopanem miał miejsce wernisaż wernisaż najnowszej wystawy czasowej „Chmur Drapacze. Anna Schumacher Malarstwo. Litografia”. Obserwując twórczość Pani Anny Schumacher można powiedzieć, że pojawiło się w niej nowego, ciekawego, dającego pole do indywidualnej interpretacji. Warto się wybrać do Galerii Władysława Hasiora. Kuratorką wystawy „Chmur Drapacze” jest Julita Dembowska. Wstęp był wolny w ramach promocji Muzeum Tatrzańskiego.

Teks z katalogu wystawy- Julita Dembowska

Zanim zaczęto stosować komory próżniowe, powietrze uważano za substancję najbardziej przypominającą nicość. Wraz z ziemią, ogniem i wodą wchodziło ono w zestaw czterech żywiołów, z których według Arystotelesa składał się świat. Oprócz nich do tego zbioru należał jeszcze piąty element, zwany kwintesencją, czyli piątą esencją. (Neil deGrasse Tyson, „Kosmiczne zachwyty”)

„Czerwiec 2024 roku był na całym świecie cieplejszy niż jakikolwiek poprzedni czerwiec od początku prowadzenia pomiarów meteorologicznych”, „Dla Polski globalne zmiany klimatu oznaczają fale upałów, gwałtowne zjawiska pogodowe oraz susze w kluczowym dla bezpieczeństwa żywnościowego i przetrwania ekosystemów naturalnych okresie wegetacyjnym.” To tylko niektóre cytaty, które pojawiają się po wpisaniu w internetową wyszukiwarkę hasła „zmiany klimatyczne”. Trudno zachować obojętność i spokój, a jednocześnie wszystkie te zjawiska budzą ciekawość i chęć podjęcia próby opisu.

Stało się to inspiracją  dla najnowszych prac Anny Schumacher. Najpierw była burza. Groźna, dramatyczna, obezwładniająca swoją siłą. Jak z obrazów Ferdynanda Ruszczyca. Potem artystka zaczęła obserwować chmury, które niosą ze sobą gwałtowne ulewy. Te abstrakcyjne, wielowymiarowe formy zachęciły ją do odejścia od figuracji. Intuicyjnie maluje kształty, które znajdują swoje pierwowzory w rzeczywistości. Zafascynowana tym bogactwem, tropi w mediach kolejne fotografie, dokumentujące najdziwniejsze postacie obłoków.

Nie sposób, gdy mieszka się w Zakopanem,  nie zaobserwować jak chmury wchodzą w relację z górami. Tak właśnie w obrazach olejnych i litografiach twórczyni, pojawia się ów „piąty element” – kwintesencja czyli: GÓRA. W pracach Anny Schumacher wydaje się łączyć ze sobą żywioły, ale jest też jedynym detalem, zachowującym geometryczny („racjonalny”?) kształt. Miękkie, obłe, mocne kolorystycznie chmury stykają się, zahaczają o ciemny, równoramienny trójkąt. Czasem wydaje się, że jego ostry wierzchołek przebije obłok i poleje się deszcz (łzy?).

Cykle prezentowane na wystawie „Chmur Drapacze” powstawały od 2022 roku. Praktyką Anny Schumacher jest zamykanie zagadnienia, które ją fascynuje w serię obrazów i litografii. W przypadku chmur, gór i zmian klimatu ciągle jeszcze nie namalowała ostatniej pracy.

 Kuratorka wystawy  „Chmur Drapacze”;  Julita Dembowska