Piątek, 3 kwietnia 2020 r.
Autor: Zakopiańskie Centrum Kultury/Miejska Galeria Sztuki w Zakopanem
Zakopiańskie Centrum Kultury oraz Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego zachęca do alternatywnego zwiedzania wystawy prezentowanej obecnie w przestrzeni wystawienniczej zakopiańskiej galerii. Zapraszamy wszystkich entuzjastów sztuki do obejrzenia wirtualnej prezentacji wybitnych dzieł – malarstwa i scenografii, których autorem jest Andrzej Kreütz-Majewski.
Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego w ramach akcji #zostańwdomu i czasowym zamknięciem galerii, serdecznie zaprasza do wirtualnego zwiedzania wystawy „Salon Marcowy 2020: Andrzej Kreütz-Majewski – Malarstwo, Scenografia” na Facebooku (https://www.facebook.com/MGS.Zakopane/) oraz Instagramie (mgs_zakopane) MGS. Każdego dnia zaprezentujemy Państwu część ekspozycji wraz z dodatkowymi informacjami.
Salon Marcowy 2020
Andrzej Kreütz-Majewski – Malarstwo, Scenografia
Wirtualna prezentacja prac
Zakopiańskie Centrum Kultury oraz Miejska Galeria Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego zachęca do alternatywnego zwiedzania wystawy prezentowanej obecnie w przestrzeni wystawienniczej zakopiańskiej galerii. Zapraszamy wszystkich entuzjastów sztuki do obejrzenia wirtualnej prezentacji wybitnych dzieł – malarstwa i scenografii, których autorem jest Andrzej Kreütz-Majewski
Prezentowana w Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem ekspozycja dorobku jednego z najwybitniejszych twórców polskiej sztuki współczesnej, Andrzeja Kreütz-Majewskiego - scenografa, malarza i profesora krakowskiej ASP, posiada wyjątkowy wymiar i nieprzypadkową zbieżność dat. Jego obrazy i rysunki ukazują pierwszy impuls, zapis pierwotnej, rozedrganej emocji, podświadomą intuicję, koncepcję w fazie „prenatalnej”, która jeszcze nie przyoblekła się w skrystalizowany obraz, który później za sprawą dziesiątek współpracowników i teatralnej technologii, zyskiwał wymiar monumentalny. Andrzej Kreütz-Majewski obdarzony „nadwrażliwą inteligencją” i dramatyczną biografią widział więcej i czuł boleśnie więcej. Posługiwał się środkami wyrazu, którym bliżej było do świata obrazowania muzycznego. W całym twórczym życiu szukał ekwiwalentu plastycznego i emocjonalnego dla potęgi muzyki i ruchu scenicznego, bez pokusy uciekania w tradycyjny i łatwy mimetyzm, realizując niejako postulat Mario Praza o powinowactwie sztuk. Artysta głęboko zanurzony w świat misterium muzycznego wyrażał go językiem „czystej formy” - kolorem, kompozycją, rytmem, kontrastem, dominantą etc. Dla wyrażenia uniwersalnych, ontologicznych prawd szukał archetypicznych symboli i metafor z różnych obszarów kulturowych, od sacrum do profanum, posiadających niezwykłe nasycenie ekspresją i emocjami.
Artysta aktywnie uczestniczył w uniwersalnej kulturze, współpracując z najwybitniejszymi osobowościami światowego teatru i opery, realizując swoje wizje na największych współczesnych scenach Wiednia, Monachium, Amsterdamu, Paryża, Salzburga, Hamburga i Nowego Jorku. Jednocześnie świadomie i twórczo sięgał przez 39 lat w Teatrze Wielkim po wątki polskie, a zakopiańskie w szczególności. Jego fascynacja Karłowiczem i Szymanowskim, współpraca z Sergem Lifarem – legendarnym solistą paryskiej premiery „Harnasi”, częste pobyty w Zakopanem, żywy kontakt ze środowiskiem artystów zakopiańskich, czy niezwykle interesujące scenografie dla Teatru Witkacego, to kolejne przyczynki dla tezy o wrażliwości i bogactwie biografii artystycznej Majewskiego. To także niezwykła sposobność, aby dotknąć tajemnicy ukrytej pomiędzy ekspresją, a metaforą.
Jako jedna z najważniejszych postaci polskiego teatru, w 1966 r. otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, które pełnił do 2005 r. W tym czasie zaczęła się jego wielka międzynarodowa kariera i współpraca z czołowymi teatrami operowymi świata, m.in. w Amsterdamie, Buenos Aires, Genewie, Hamburgu, Kolonii, Lizbonie, Madrycie, Monachium, Nowym Jorku, Tel Awiwie, Wiedniu, Zurychu. Artysta zasłynął również jako malarz, pierwsza indywidualna wystawa malarska Andrzeja Kreütz-Majewskiego odbyła się w 1957 r. w teatrze Tadeusza Kantora Cricot-2 w Krakowie. Od tej pory jego prace malarskie i scenograficzne były wielokrotnie prezentowane w kraju i zagranicą.
W Miejskiej Galerii Sztuki zaprezentowane zostały nie tylko obrazy i rysunki artysty ale również rekwizyty sceniczne oraz fotografie ze spektakli „Np. Edyp” w reż. Andrzeja St. Dziuka (1987) i „Tragedia szkocka wg Makbeta” w reż. Bartłomieja Wyszomirskiego (1998, fot. Wojciech Plewiński), do których Andrzej Kreütz-Majewski stworzył projekty przestrzeni scenicznej i kostiumów. W trakcie zwiedzania, można również zapoznać się z filmem „Pędzel i batuta” w reż. Tomasza Wiszniewskiego (1993).
Dzieła prezentowane na wystawie pochodzą z kolekcji prywatnej oraz archiwum Teatru im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Zakopanem.