Dwa wernisaże i jeden jubileusz w MGS

Nie pierwszy raz w Miejskiej Galerii Sztuki im.hr Władysława Zamoyskiego, w Zakopanem zaproponowano zwiedzającym podwójne przeżycie estetyczny i wydarzenie towarzyskie na deser urządzając jednocześnie dwa wernisaże i organizując artyście poważny jubileusz pracy twórczej. W sali „bocznej” wystawiono prace Mariusza Szymańskiego. Cykl obrazów wykonanych techniką przypominającą fotografię reporterską nosił tytuł„Niepokój”. Tematyka historycznie bardzo aktualna. Odnosiła się do sytuacji, jaka ma miejsce za naszą wschodnią granicą. Jest to niewątpliwie sytuacja niepokojąca, groźna i mało przewidywalna. Ostatecznie nikt poza paroma politykami z tej, czy innej orientacji politycznej nie chce wojny. Artysta ostrzega. Drugi wernisaż zorganizowano w sali głównej. Na ścianach i pod sufitem zawisły przede wszystkim cudowne tkaniny wykonywane przez pięćdziesiąt lat przez Helenę Sułkowską -Pawlik. Tytuł wystawy „ Marzenia spełnione i zapisane” zorganizowanej z okazji 50-lecia pracy twórczej, wskazuje, że pół wieku trudnego, często samotnego tworzenia dzieł sztuki zakończyło się sukcesem. Potwierdziła to i sama artystka w krótkim wystąpieniu.

Były kwiaty, oraz życzenia od przyjaciół z branży i tych od dnia powszedniego. Nie zabrakło oficjalnych wystąpień przedstawicieli samorządu lokalnego. Okazały tort przypominający tkaninę o jesiennej kolorystyce wykonali po mistrzowsku cukiernicy z zakopiańskiej Cukierni Samanta.

Przede wszystkim były dzieła sztuki pani Heleny. I tutaj pojawił się niepokój (wprawdzie nie ten na serio, jaki uderza z obrazów Mariusza Szymańskiego...). Dwie wystawy, kilkadziesiąt dzieł, dwóch, jakże rożnych pokoleniowo i ideowo artystów. Wszystko z jakąś intencją estetyczno – etyczną. A tu do następnego wydarzenia, które miało miejsce w Kolibie pozostała tylko godzina...Co robić , co wybrać. Tam inauguracja Roku Witkiewczów i kapitalny wykład dr Jana Skłodowskiego o korzeniach tej zasłużonej dla miasta rodziny. Tu, w miejskiej galerii samo piękno na odkrycie którego też potrzeba czasu.

Pamiętam, jak przed paru laty gmina próbowała wprowadzić ład w organizacji imprez. Jakoś się udawało ostatnimi laty...Kalendarz imprez funkcjonował. Można się było z nim zapoznać przed planowaniem. Co dalej?

Ostatecznie część gości z Miejskiej Galerii Sztuki zjawiła się w Muzeum Stylu Zakopiańskiego w... połowie wykładu. Pamiętam takie pielgrzymowanie do źródeł kultury sprzed paru ładnych lat.

Pozostaje wybrać się ponownie na Krupówki, do Miejskiej Galerii Sztuki, aby spokoju i z należną sztuce atencją obejrzeć te dwie ciekawe wystawy. Ale pysznego tortu z Samanty już nie będzie...

Zapraszamy go Miejskiej Galerii Sztuki.