155 Wieczór na Harendzie, czyli spotkanie z poetą z Prania

W dniu 31 sierpnia, w Muzeum Jana Kasprowicza odbył się kolejny 155 Wieczór na Harendzie. Było to spotkanie autorskie z Wojciechem Kassem poetą, eseistą, nauczycielem, dziennikarzem, redaktorem i muzealnikiem. Pan Wojciech od wielu lat mieszka w Praniu koło Rucianego-Nidy, gdzie opiekuje się Muzeum im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.

Tradycyjnie Wieczór otworzył Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Twórczości Jana Kasprowicza Piotr Kyc. Całość prowadził Karol Jaworski.

Wieczór zdominowały wiersze Wojciecha Kassa z tomiki „41”. Autor nie tylko czytał swoje utwory, ale niektóre dodatkowo opatrywał ciekawym komentarzem.

W rozmowie, jaka się wywiązała podczas spotkania  poeta starał się ukazać obecnym cały  trud tworzenia, oraz radość i spełnienie, jaką daje praca ze słowem. 

Poezja Wojciecha Kassa słania do refleksji nad chwilami w naszym życiu. Natomiast osobisty kontakt z poetą, styl jego narracji i wypowiedzi świadczą o tym, że poezja którą tworzy jest autentyczna, wiarogodna, przekonująca i niepowtarzalna. Być może dlatego niektóre jego wiersze „oddychają” w przestrzeni społecznej, są czytane i dają czytelnikowi wzruszenie, głębsze zrozumienie świata, autorefleksję, prawdę.   

„Wieczór ” został  dofinansowany przez Gminę Miasta Zakopanego w wyniku Otwartego Konkursu Ofert w Dziedzinie Kultury. 

Pieśń oddechu mojej żony 

Przebudzony o 3.55 połykam słowa,

Jak ptak owoce tarniny:

Aniele boży stróżu mój,

Ty zawsze przy mnie stój,

Rono, wieczór, we dnie, w nocy

Dalej nie pamiętam,

Dalej słyszę oddech,

Który wziąłbym w dzióbek jak wodę,

I niósł tak, żeby nie uronić kropli,

Który pochwyciłbym w dzióbek

Jak lampkę oliwną, i niósł, żeby nie

Zagasił jej deszcz,

Który poniósłbym jak suszone

Jabłuszko, pestkę dyni, jęczmień.

A kiedy słychać oddech? W noc.

A kiedy widać oddech? W mróz.

Nie odfruwaj modlitwo

Twoje małe, dawne słowa są jak pisklęta,

Które pochwyciłbym w dzióbek jak tarninę

Iprzeniósł nad wieczną zmarzliną,

Nad lodowcem.

Aniele stróżu miej w opiece

Moją, naszą noc. Mój i jej mróż.

Bądź ku pomocy ludziom

W tę noc, w ten mróz.

21.01.2009

Nie żałuj głaskania umierającemu 

Weronice Lebdzie

Głaszcz umierającego

Po głowie, po ramionach,

Głaszcz jak kota po sierści,

Żeby zasnął, a nie skonał.

Żeby zasnął, a nie umarł

I obudził się jak dziecko,

Głaszcz mnie mamo, o tutaj,

Żebym sen śnił, a nie umarł.

Odchodzącemu głaszcz

Widoki, których nie widzi,

Dźwięki, których nie słyszy –

Będą ciepłe, kiedy zgaśnie.

Będą ciepłe, kiedy zgaśnie,

Jak sierść zwierząt, traw,

O tak, tak mnie głaszcz,

Żebym obudził się i wstał.

Żebym wstał i obudził się,

Pogłaskał twarz i ramiona,

Żebyś wstał od tego łóżka,

Umarł ze mną, a nie skonał.

2.03.2010

Przyśpiewka ludowa 

Posłuchajcie prostaczkowie

Co telewizor wam powie.

Dowiedzcie się niewiasty

O czym śpiewa dziad kanciasty.

Posłuchajcie pensjonarki

Bicia serca cichodajki.

Wysłuchaj nas urzędasie

Czy da, czy nie da się.

Posłuchaj polityku

Co wieszczy gówno na patyku.

I niechaj słucha strzecha

Co zmilczał grabarz i poeta.

18.02.2010 

Wojciech Kass – poeta, eseista, nauczyciel, dziennikarz, redaktor, muzealnik, absolwent filologii polskiej na Uniwersytecie Gdańskim. Wydał tomy poetyckie: Do światła (1999), Jeleń Thorwaldsena (2000), Prószenie i pranie (2002), wybór wierszy w języku polskim i niemieckim 10 Gedichte aus Masurenland (2003), Przypływ cieni (2004), Gwiazda Głóg (2005), Wiry i sny (2008) i 41 (2010), a także książki reportersko-literackie i eseistyczne: Zderzenia (1996), Aj, moi dawno umarli (1996), Pęknięte struny pełni. Wokół Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (2004). Członek redakcji dwumiesięcznika literackiego „Topos”, stały współpracownik kwartalnika „Jaćwież” i pisma literackiego „Nowa Okolica Poetów”. Nadto publikuje w takich czasopismach jak: „Borussia”, „Arkadia”, „Śląsk”, „Plama”, „Gazeta Wyborcza”, „Gazeta Olsztyńska” i „Życie”, „Rzeczpospolita”, „Zarys”, „Pobocza”. Zasiada w jury wielu ogólnopolskich konkursów poetyckich, jest pomysłodawcą i sekretarzem Nagrody Poetyckiej im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego za najlepszy tom roku – ORFEUSZ. Jego wiersze tłumaczono na języki: niemiecki, angielski, włoski, litewski, czeski, serbski, słoweński, bułgarski, litewski. Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz PEN CLUBU. Laureat licznych nagród literackich – m.in. Nagrody im. Kazimiery Iłłakowiczówny (2000) za najlepszy debiut roku, Nagrody „Nowej Okolicy Poetów” za całokształt twórczości (2004). Prowadzi warsztaty poetyckie w Studium Literacko-Artystycznym na UJ w Krakowie. Od 1997 roku związany jest z Praniem koło Rucianego-Nidy, gdzie mieszka z żoną Jagienką i opiekuje się Muzeum im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu oraz Muzeum Michała Kajki w Ogródku. Od 1999 r. pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Leśniczówka Pranie, realizującego w Muzeum K. I. Gałczyńskiego autorski program „Leśniczówka Pranie – Ośrodek Promienny”.