Wernisaż wystawy Janusza Przybylskiego

9 kwietnia w Miejskiej Galerii Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego odbył się wernisaż wystawy Janusza Przybylskiego, znakomitego malarza, grafika i rysownika, profesora warszawskiej ASP, zmarłego w 1998 r. Wystawę otworzyła żona artysty Danuta wraz z Wawrzyńcem Brzozowskim i dyrektor galerii Anną Zadziorko. Wystawie towarzyszy motto "Tworzenie - to myśl, pragnienie i miłość zamienione w wizję".

Nieomal zawsze mówił o człowieku, choć czasem nie sposób dostrzec go na płótnie. Pokazywał naszą ułomność, śmieszność, grzeszność, mocno bowiem wierzył, iż sztuka - zrozumienie, odczucie przez nią sensu życia - ma moc oczyszczającą. Wierzył, że dzieki sztuce spotyka się z drugim człowiekiem, który podobnie odczuwa, podobnie się wzrusza - tak o artyście napisał we wstępie do katalogu wystawy Wawrzyniec Brzozowski.
Janusz był artystą odważnym, lubił prowokować, lubił grę w sztukę. On ukuł sobie swoje własne spojrzenie na sztukę i szukał dyskutantów, którzy maja coś do powiedzenia o sztuce współczesnej - mówiła o Januszu Przybylskim żona, która udostepniła obrazy na wystawę.
Co istotne, wystawa została zaprezentowana w Zakopanem, do którego artysta często przyjeżdżał na odpoczynek i miał tu znajomych w środowisku artystycznym. Wernisaż cieszył się więc dużym zainteresowaniem.

---

Janusz Przybylski
(Poznań 1937 – Warszawa 1998); ukończył warszawską ASP (dyplom z malarstwa w roku 1963), z którą, jako pedagog, związany był przez całe życie (profesor od roku 1987). Przez cały okres twórczości uprawiał równolegle malarstwo, grafikę i rysunek. Ma w dorobku ponad 60 wystaw indywidualnych, w tym wiele za granicą, oraz udział w kilkuset wystawach zbiorowych, w tym najważniejszych przeglądach sztuki polskiej w kraju i na świecie, oraz imprezach międzynarodowych najwyższej rangi, m.in. V Biennale Młodych w Paryżu, 1967; XI Biennale w Săo Paulo, 1971 i najistotniejsze przeglądy światowej grafiki i rysunku (m.in. Kraków, Wiedeń, Lublana, New Delhi, Bradford, Wrocław, Madryt, Gandawa).

Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in.: I nagroda na V Internationale Graphik-Ausstelung, Wiedeń 1967; I nagroda na I Ogólnopolskim konkursie na grafikę, Łódź 1968; III Festiwal Sztuk Pięknych, Warszawa 1970 – srebrny medal; złoty medal na Biennale w Săo Paulo, 1971; VI Festiwal Polskiego Malarstwa Współczesnego, Szczecin 1972 – Grand Prix; IV Festiwal Sztuk Pięknych, Warszawa 1982 – złoty medal; Najlepsza grafika roku, Warszawa 1980; medal Apollo 85, Talla, Włochy 1985; Miniatura 87, Bydgoszcz 1987 – Grand Prix; Nagroda Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (1986) i Nagroda indywidualna Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne (1998).

Prace w zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Krakowie, Poznaniu i Wrocławiu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeów w Bydgoszczy, Chełmie, Olsztynie, Radomiu. Toruniu i Katowicach. Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, Biblioteki Narodowej, Library of Congres w Waszyngtonie, Albertiny w Wiedniu, Biblioteque National w Paryżu, Tate Gallery w Londynie, Galerii Zachęta i Galerii Teatru Studio w Warszawie, Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi i wielu innych kolekcjach prywatnych i publicznych w kraju i za granicą.

Wystawa czynna do 4 maja 2010 r.