"Martwe i żywe". Malarstwo Anny Wojak w Galerii Wł. Hasiora

29 stycznia w Galerii Wł. Hasiora odbył sie wernisaż wystawy Anny Tarnowskiej-Wojak zatytułowanej "Martwe i żywe". Wystawa ta otwiera cykl spotkań ze sztuką współczesną w Muzeum Tatrzańskim w roku 2010.

Anna Tarnowska-Wojak jest absolwentką zakopiańskiego Liceum Plastycznego im. Antoniego Kenara, od kilkunastu lat wspólnie z Jagą Pozdiejew-Kozak prowadzi w Zakopanem Galerię Sztuki Yam. Na wystawie malarka zaprezentowała dwa klasyczne tematy: martwą naturę i portret.
Jest to premiera w Zakopanem, ale nie w Muzeum Tarzańskim. W 1990 roku w naszym oddziale w Łopusznej Anna Wojak wystawiała już swoje obrazy razem z Ewą Berbeką i Marią Hajdukieicz. Ostatnio przez trzy lata namawiałam artystkę, żeby pokazała swoje prace w Galerii Wł. Hasiora. Pierwsza indywidualna wystawa Ani odbyła się co prawda w ubiegłym roku w Brodnicy. Ciszę się jednak, że dzisiaj to się udało również tutaj i że Ania zaszczyciła nas swoimim obrazami i odkryła przed nami swoje malarstwo - mówiła podczas wernisażu Teresa Jabłońska- dyrektor Muzeum Tatrzańskiego.
Ania tworząc dla siebie i dla najbliższych, od czasu do czasu uchylała rąbka tajemnicy, zapraszajac nielicznych do obejrzenia nowego obrazu. Próbowliśmy te jej opory złamać i miejmy nadzieje, że wkrótce jej prace pojawią się także w innych miejscach - mówił o malarce Jerzy Jędrysiak.
Anna Wojak dziękowała za propozycję wystawy, wspominała też szkołę i swoich nauczycieli, którym bardzo wiele zawdzięcza - Antoniego Rząsę i Władysława Hasiora oraz obecnego na wernisażu Arkadiusza Walocha.
Różne są okresy w życiu człowieka - smutne i wesołe, i to widać w moich obrazach. Dobrze, że można czasem uciec w malarstwo i pokazać te wszystkie uczucia - powiedziała o swojej twórczości artystka.

Wystawa w galerii Wł. Hasiora będzie czynna do 14 marca 2010 r.

Obrazy Anny Tarnowskiej-Wojak tworzone w zaciszu pracowni przez wiele lat nie miały zbyt licznych okazji, aby nacieszyć swoim urokiem szersze grono wielbicieli sztuki.
Inspiracją dla artystki jest otaczający ją świat natury, codzienność obcowania w zaciszu domowym z rodziną, zwierzętami. Jednak przede wszystkim najważniejszy dla niej jest człowiek – ten bliski i daleki. Świat przyrody dostarcza nam niezliczonej ilości wzorów, układów kompozycji, a artystka potrafi patrzeć. Jej proste kompozycyjnie bukiety kwiatów urzekają nas swoją naturalnością.
Drugim wątkiem w jej twórczości są baśniowe „martwe” natury. Prostota kompozycji i poszukiwania w dziedzinie kolorystyki są dominującymi wartościami w jej obrazach, uruchomiającymi emocje w odbiorze jej dzieł. A do tego portrety- tajemnicze, trochę melancholijne, księżycowe, oddające nie tylko podobieństwo portretowanego, ale przede wszystkim jego osobowość i wewnętrzne uduchowienie. I nie ma w tym nic dziwnego, gdyż Anna Wojak jak mało kto potrafi patrzeć, słuchać i „pochylić” się nad drugim człowiekiem, gdyż dla prawdziwego artysty tworzenie nie jest tylko darem bożym ale przede wszystkim pasją, bez której artysta nie może istnieć.

Jerzy Jędrysiak