Zakopiańskie Migawki Fotograficzne

Zakopiańskie Migawki Fotograficzne to relacja autorstwa Jerzego Z. Kosiuczenko, fotografa z Warszawy, który od wielu lat z zamiłowaniem fotografuje mieszkańców Ziem Górskich oraz muzyków folkowych. Tym razem w swoim obiektywie uchwycił cztery ciekawe wydarzenia: poetycki wieczór Anny Gąsienica-Fryjewicz w Białej Izbie, karnawałowe granie Trebuniów–Tutków w Kościelisku, spektakl "Piekielnica" w Kościelisku oraz spektakl "Ławeczka" w Literatka Art Pub w Zakopanem.

Zakopiańskie migawki fotograficzne

JERZEGO Z. KOSIUCZENKO

Poetycki Wieczór Anny Gąsienica - Fryjewicz

W Białej Izbie, Zakopiańskiej siedzibie Związku Podhalan, 15 lutego 2011 roku odbył się poetycki wieczór Anny Gąsienicy Giewont – Fryjewicz. Urodzona w Zakopanem poetka jest córką Tadeusza Gąsienicy Giewonta, słynnego przewodnika tatrzańskiego, znanego podhalańskiego muzykanta.

Tematyka i formy jej poezji są różnorodne  i dotyczą  wielu dziedzin życia. Poetka opisując sytuacje dramatyczne, wręcz tragiczne, nie stroni od celnej fraszki i refleksyjnego humoru. W swoich utworach często kpi z siebie samej a także, w sposób niezwykle ciepły i życzliwy, żartuje ze słabości ludzkich. W krótkich formach potrafi wyrazić swoją żywiołowość i emocje. Jej wiersze to podróż na szczyty i w głąb samej siebie. Poetka pisze również wiersze i bajki dla dzieci science fiction.

Posiady otworzyła Zofia Majerczyk z Oddziału Zakopiańskiego Związku Podhalan. Na sali zgromadzili się licznie podhalańscy poeci, przyjaciele i goście. Wieczór poezji umilała kapela góralska. Salwami śmiechu publiczność reagowała na celne fraszki i dykteryjki autorki.

Karnawałowe Granie Trebuniów-Tutków

17. lutego b.r., w Wojskowym Domu Wypoczynkowym w Kościelisku, odbył się karnawałowy koncert, czyli FOLK KARNAWAŁ, znakomitego Zespołu Trebunie-Tutki. Koncert zorganizował Gminny Ośrodek Kultury Regionalnej w Kościelisku.

Trebunie-Tutki są muzykującym od pokoleń rodzinnym zespołem z Białego Dunajca koncertującym na największych festiwalach Muzyki Świata w Europie, w Azji i Ameryce Północnej.

Na koncercie wystąpili:
Krzysztof Trebunia-Tutka (skrzypce,dudy, fujara, trombita, śpiew, taniec);
Andrzej Polak (skrzypce, śpiew);
Anna Trebunia Wyrostek (basy, śpiew, taniec);
Andrzej Wyrostek (kontrabas);
Jan Trebunia-Tutka (skrzypce, śpiew).
Karnawałowe spotkanie otworzyła, witając bardzo licznie zgromadzoną publiczność, dyrektor GOKR Kościelisko, Małgorzata Karpiel Bzdyk.

Zespół Trebuni-Tutków wykonał tradycyjne melodie podhalańskie oraz przedstawił przegląd najpopularniejszych przebojów znanych m.in. z płyt Folk Karnawał I i Folk Karnawał II  a wywodzących się z krajów o wspólnych korzeniach kulturowych.

Wspaniały koncert Zespołu zakończyły liczne bisy i gorące brawa niezwykle licznie – jak zwykle –zgromadzonej publiczności.

Piekielnica w Kościelisku

23. lutego b.r. w Domu Ludowym Związku Podhalan w Kościelisku odbył się występ Zespołu Regionalnego im. Bartusia Obrochty z Zakopanego.

Zespół im. Bartusia Obrochty, działający przy Związku Podhalan w Zakopanem, został założony w 1965 roku. Celem istnienia Zespołu jest zachowanie, muzyki, formy tanecznej, śpiewu, strojów oraz obrzędów góralskich w najczystszej, dawnej formie.

Zespół założył i przez 30 lat prowadził Tadeusz Sztromajer. Po nim kierownictwo objęła prawnuczka Bartusia Obrochty - Zofia Majerczyk-Owczarek. Zespół skupia obecnie ponad 80. członków w wieku od 15 do 35 lat.

W ciągu 45 lat istnienia Zespół był laureatem wielu festiwali folklorystycznych w kraju i zagranicą.

Obecne przedstawienie wyreżyserował, oraz wziął w nim udział, wielki znawca kultury regionalnej, autor znakomitych opowiadań pisanych w gwarze góralskiej, a także choreograf w jednej osobie Józef Pitoń.

Akcja sztuki rozgrywa się po I wojnie światowej na terenie wsi podhalańskiej. Tytułowa Piekielnica – wiejska dewotka Orsula intryguje, skłóca mieszkańców wsi, młodym nie pozwala spotykać się, męża poniewiera dokuczając mu okrutnie. Wszystko kończy się jednak dobrze, gdy mąż Orsuli dowiedziawszy się od zaprzyjaźnionej z Orsulą - Rejny, też dewotki i intrygantki o amorach żony z kościelnym sprawił jej porządne lanie. Po tej rodzinnej awanturze Orsula zmieniła się na korzyść, nie do poznania.

W sztuce udział wzięli członkowie Zespołu oraz zaproszeni aktorzy: Piekielnica, czyli Orsula - Maria Świerk; Zośka, córka Franka - Marta Wajda; Maciek, mąż Piekielnicy - Jan Gut ; Staszek, parobek u Maćków - Andrzej Karpiel – Replon; Rejna, przyjaciółka Ursuli - Anna Naglak; Przysiężny Wojciech, - Józef Pitoń; Jasiek, narzeczony Jadwisi – Andrzej Wysocki; Jadwisia, córka Wójta - Maria Frączysta: Wojtek, brat Maćka - Ryszard Światek; Hanka, żona Maćka - Barbara Sikoń; Bronka, dziewczyna wiejska – Monika Blacha: Jędrzej, ojciec Urszuli - Stanisław Leśniak; Wędrowny, syn Jędrzeja - Józef  Komperda; Anielka, siostra Staszka - Anna  Skupień.

Kapela Zespołu im. Bartusia Obrochty grała w składzie: Mateusz Zawadzki - prym, Krzysztof Gruszka - sekund, Zbigniew Tatar - basy.

Przedstawienie było przerywane salwami śmiechu, bawiącej się świetnie publiczności, a szczególnie wtedy, kiedy na scenie pojawiał się Przysiężny Wojciech czyli Józef Pitoń.

Wszyscy aktorzy przedstawienia dali popis swoich umiejętności wokalnych i scenicznych. Magdalena Świerk zagrała niezwykle sugestywnie tytułową postać Piekielnicy. Sekundowała jej znakomicie przyjaciółka Rejna czyli Anna Naglak.  Partię Zosi zaśpiewała pięknie Marta Wajda, której towarzyszył Andrzej Karpiel-Replon jako Staszek. Maria Frączysta z Andrzejem Wysockim dali popis śpiewu w duecie. Doskonale radził sobie w roli męża Piekielnicy  Jan Gut. Wszyscy aktorzy zasłużyli na wielkie brawa szczególnie za scenę pełnego radości góralskiego tańca w finale sztuki. Na szczególne wyróżnienie za wykonaniu tańca zasłużyli trzej panowie: Józef Pitoń – instruktor, Jan Gut – choreograf Zespołu oraz Ryszard Świątek.

Ławeczka w Literatka Art Pub

19 lutego b.r. w Literatka Art Pub w Zakopanem, na ul. Krupówki 19, odbył się spektakl ŁAWECZKA wg sztuki Aleksandra Gelmana. W przedstawieniu udział wzięli aktorzy Sceny A2 Towarzystwa Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej.

Towarzystwo  skupia grono amatorów o teatralnych zainteresowaniach, dla których aktorstwo jest wielką pasją. Historia TMT jest bardzo bogata. Zaczęła się już w 1947 roku. Wówczas powstał Zespół Dramatyczny im. Stanisława Moniuszki, który w 1955 roku wypłynął na szersze wody stałej działalności artystycznej pod egidą Towarzystwa Miłośników Teatru im. Heleny Modrzejewskiej. Prezesurę objął wówczas Ludwik Hieronim Hrabia Morstin.  Do dziś działa tylko prowadzone przez Władysławę Nowicką Sekcja Studium Słowa im. Tadeusza Steicha. Od 2010 roku  pod skrzydłami TMT działa również  Sekcja Scena A2 zwana Teatrem przy stoliku. Członkowie TMT biorą czynny udział w różnych inicjatywach poetycko teatralnych ze stowarzyszeniami i towarzystwami  m.in.  Muzeum Jana Kasprowicza na Harendzie i Związku Podhalan.

Studium Słowa w swoim repertuarze uwzględnia literaturę i poezję polską. Scena A2 – teatr przy stoliku  wystawia sztuki oparte na literaturze światowej oraz  polskiej. Włącza również do swojego repertuaru  sztuki miejscowych twórców. Do TMT należą obecnie 24. osoby.

Sztukę Ławeczka napisał Aleksander Gelman – współczesny dramaturg rosyjski. Sztukę tę w 1988 roku wyreżyserował w telewizji Maciej Wojtyszko. W przedstawieniu udział wzięli Janusz Gajos i Joanna Żółkiewska, którzy dali wówczas  popis aktorskiego kunsztu. W maju 2006 roku Piotr Cyrwus wyreżyserował z powodzeniem Ławeczkę w Krakowie w Teatrze KTO.  Sztuka ta cieszy się nie malejącym powodzeniem na różnych scenach teatralnych w Polsce.

Sztuka Gelmana jest znakomitą zabawą dla widza. Spektaklem o nie banalnej miłości. Zaczyna się od sceny w parku. Na ławeczce siedzi młoda kobieta z gazetą ( Kinga Gruszczyńska ), potem wstaje, odchodzi a pojawią się - On, normalny, zwykły człowiek ( Krzysztof Michno ) i Ona -  kobieta po przejściach ( Joanna Stachoń ). Początek jest bardzo realny, wręcz banalny. Widz jednak stopniowo zostaje wciągnięty w wielkie dramaty małych ludzi. Parkowa opowieść staje się niezwykle poruszającą tragikomiczną opowieścią o poszukiwaniu miłości i o próbie pokonania samotności. Sceniczne spotkanie dwojga ludzi odbywa się na ławeczce na tle bardzo oszczędnej lecz wyrazistej w graficznej formie scenografii Krzysztofa Michno. Dodatkowym wzmocnieniem i wzbogaceniem  dramatyzmu a czasami tragikomizmu poszczególnych  sytuacji była muzyka wykonana, na żywo, na pianinie przez Dagmarę Bujak. Składały się na nią improwizacje na temat znanych standardów jazzowych oraz akompaniament muzyczny oparty na harmonii jazzowej.

Obsada: Joanna Stachoń (Ona), Krzysztof Michno (On) oraz Kinga Gruszczyńska (Kobieta w ciemnych okularach z gazetą)

Autor: Aleksander Gelman

Reżyseria: Krzysztof Michno

Scenografia: Krzysztof Michno

Muzyka: Dagmara Bujak

(materiały TMT oraz materiały prasowe)