X Niedziela zwykła

Jezus przyszedł z uczniami swoimi do domu, a tłum znów się zbierał, tak że nawet posilić się nie mogli. Gdy to posłyszeli Jego bliscy, wybrali się, żeby Go powstrzymać. Mówiono bowiem : „Odszedł od zmysłów”. Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: „Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy”. Wtedy przywołał ich do siebie i mówił im w przypowieściach: «Jak może szatan wyrzucać szatana? Jeśli jakieś królestwo wewnętrznie jest skłócone, takie królestwo nie może się ostać. I jeśli dom wewnętrznie jest skłócony, to taki dom nie będzie mógł się ostać.

Jeśli więc szatan powstał przeciw sobie i wewnętrznie jest skłócony, to nie może się ostać, lecz koniec z nim. Nie, nikt nie może wejść do domu mocarza i sprzęt mu zagrabić, jeśli mocarza wpierw nie zwiąże i wtedy dom jego ograbi. Zaprawdę powiadam wam: wszystkie grzechy bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego». Mówili bowiem: „Ma ducha nieczystego”. Tymczasem nadeszła Jego Matka i bracia i stojąc na dworze, posłali po Niego, aby Go przywołać. Właśnie tłum ludzi siedział wokół Niego, gdy Mu powiedzieli: „Oto Twoja Matka i bracia na dworze pytają się o Ciebie”. Odpowiedział im: „Któż jest moją matką i którzy są braćmi?” I spoglądając na siedzących wokoło Niego rzekł: „Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką”. (Mk 3,20-35)

„Odszedł od zmysłów. (...) Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy.” Jakże szalenie i poważnie kocha nas Bóg. Do końca pozostawia człowiekowi wolność, daje siebie poznać i pozostawia człowiekowi możliwość decydowania i wybierania. Nie jesteśmy przez Boga zaprogramowani. To prawda, że wszystko jest w Bożych rękach, jednak prawdą jest również, że te Boże ręce nigdy nie miażdżą, nie są skierowane ze swą wszechmocą przeciw człowiekowi. To jest ta wolność, za którą ostatecznie człowiek tęskni! Móc wybierać! Ale też jaka odpowiedzialność! Decyduję się na przyjęcie w wolności tego, co ofiaruje mi Bóg lub też odrzucam Jego miłość w wymiarze doczesnym, ale też i wiecznym. Bóg, który wypowiedział się w sposób definitywny przez Jezusa z Nazaretu, w Jego ziemskim życiu, śmierci i zmartwychwstaniu, który powiedział wszystko przez Jego słowa i Jego sposób życia, pozostawia człowiekowi wolność wyboru. Ukochał nas do końca, bez reszty. I tutaj nie grają roli więzy rodzinne, ziemskie pochodzenie, zamożne lub biedne rody. Ci się stają rodziną Jezusa, którzy przyjmują Jego Słowa z wiarą i pełnią Jego wolę. Tu nie ma różnicy: Jezus zrównał Matkę swoją i swoich ziemskich krewnych do każdego spośród ludzi. W tym zrównaniu jest nasze wywyższenie! Ona Maryja jest najdoskonalszym wśród stworzeń. To właśnie w Niej dokonało się przyjęcie Słowa Bożego i wypełnienie odwiecznych planów Boga. W Jej decyzji, w Jej wolności... Duchu Święty, który czynisz obecnym Jezusa dziś, pośród nas, który uświadamiasz nam naszą grzeszność i ukazujesz potęgę Bożej miłości, oświecaj nas swoim światłem, potęgą Bożego miłosierdzia, byśmy zachwyceni miłością Boga mówili Mu „tak” w naszym życiu. „Tak” w doczesności i „tak” na wieczność.

Tekst można odsłuchać na stronie Radia eM - Radio Archichidiecezji Katowickiej...