Niedziela Zesłania Ducha Świętego

Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. Przyszedł Jezus, stanął pośrodku, i rzekł do nich: ”Pokój wam!”. A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.

A Jezus znowu rzeki do nich: ”Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: ”Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.  (J 20,19–23)

Dzisiejsza Niedziela to Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, Ducha Pocieszyciela, Ducha Prawdy, którego obiecał Jezus swoim uczniom, zapewniając ich, że to właśnie Ten Duch doprowadzi Kościół do całej prawdy. Krótki opis Janowej Pięćdziesiątnicy zawiera w sobie fundamentalną treść o relacji Boga do człowieka. Znajdujemy tu odpowiedź na pytania: jak grzeszny człowiek może stać się uczestnikiem odwiecznej, doskonałej Miłości Boga? W jaki sposób Duch Święty, będąc osobową miłością między Ojcem i Synem, rozlewa się w ludzkich sercach? Duch Święty objawia nam prawdę o wewnętrznej zasadzie istnienia Boga, który jest miłością, a jednocześnie przekonuje świat o grzechu. Te dwa wymiary prawdy o relacji Boga do człowieka muszą iść zawsze w parze, są nierozdzielne dla właściwego wzrostu wiary, będącej osobistą relacją nas grzeszników do Boga. Zmartwychwstały Jezus stając pośród Apostołów pełnych lęku o swoją przyszłość, ukazuje im ręce i obok, pozwalając ich zmysłom doświadczyć, że jest tym samym Jezusem, który w okrutnych męczarniach skonał na krzyżu. Te znaki męki były dla Apostołów zapewne także wyrzutem sumienia, gdyż z wyłączeniem Jana, pozostawili Mistrza samego, a nawet się Go zaparli, wcześniej nie dopuszczając do siebie tej prawdy, którą przecież otwarcie im głosił, że będzie musiał ponieść śmierć.  Radość spotkania Zmartwychwstałego Pana nie jest tylko emocjonalnym, uczuciowym stanem, ale opiera się na fundamencie głębokiego pokoju, jaki wypełnia serce grzesznika doświadczającego Bożej Miłości potężniejszej niż własny grzech.Duch Święty rozlewa miłość Bożą w sercach tych, którzy mają odwagę stanąć w prawdzie i uznając własny grzech, ufają w niezgłębione Miłosierdzie Boga. Prawdy o ludzkiej grzeszności i Bożym Miłosierdziu zawsze winny iść ze sobą w parze, dlatego też Janowy Opis Pięćdziesiątnicy jest opisem ustanowienia sakramentu pokuty i pojednania.Otaczając duszpasterską troską w sposób szczególny dzieci, widzę jaką wartość dla nich ma pierwsza spowiedź święta. Dzieci, które zdają sobie sprawę z popełnianych grzechów w naturalny sposób tęsknią za taką miłością, której innym imieniem jest przebaczenie. Każdy kto w imię fałszywej psychologii lub pedagogiki chce oszczędzić człowiekowi tego, nie ukrywajmy, także bolesnego doświadczenia, ostatecznie prowadzi go na manowce trwałego niepokoju, lęku, stanu permanentnej ucieczki. Panie Jezu Chryste, który pragniesz nieustannie wylewać na ludzkość Ducha Świętego, dodaj nam odwagi, byśmy nigdy nie zwątpili w wartość stałej, systematycznej spowiedzi, w której przez przebaczenie najpełniej objawiasz swoją wszechmoc. Obyśmy jako grzesznicy zachwyceni Twoim Miłosierdziem, tak jak Apostołowie, potrafili wobec innych grzeszników, przepełnieni Duchem Świętym być świadkami Miłości potężniejszej niż jakikolwiek ludzki grzech. Veni Creator Spiritus!

Tekst można odsłuchać na stronie Radia eM - Radio Archichidiecezji Katowickiej...