Niedziela Trójcy Przenajświętszej

Jezus powiedział do Nikodema: „Tak Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego”.

J 3,16–18

 Musimy z wielką pokorą nieustannie sobie uświadamiać, że Bóg pozostaje dla nas niezgłębioną tajemnicą. Wszystkie nasze słowa, obrazy, porównania i wyobrażenia są tylko próbą zbliżenia się umysłem i sercem do Tego, który ostatecznie jest INNY, NIEWYRAŻALNY, nie dający się zamknąć w choćby najbardziej poprawnych teologicznie określeniach. Ale jednocześnie trzeba nam bardzo mocno strzec się logiki relatywizmu, która pod płaszczykiem tolerancji, wmawia nam, że każdy ma prawo do własnego boga (specjalnie piszę z małej litery), jakby o Bogu prawdziwym nic obiektywnego nie można byłoby stwierdzić. Ostatecznie taki bóg jest wytworem człowieczej wyobraźni i, ze względu na bolesne konsekwencje ludzkiej grzeszności, staje się nieludzkim potworem.
 Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg Mojżesza, Bóg Narodu Izraelskiego, wreszcie Bóg Jezusa Chrystusa, wiarę w Którego przechowuje i pielęgnuje Kościół, nie jest Bogiem odległym, dalekim, nieznanym. Zawsze był Bogiem bliskim, kochającym, współczującym, nie tylko Stwórcą, lecz przede wszystkim działającym w historii Narodu Wybranego, który ratował go z największych opresji, niebezpieczeństw i śmiertelnych zagrożeń. Ten właśnie Bóg, który nie był i nie jest wytworem ludzkich rąk, intelektu i wyobraźni, choć pozostaje na zawsze dla nas tajemnicą, pragnie by człowiek Go poznawał. Benedykt XVI powie, że „chodzi o to, by nie dyktować Bogu, co ma czynić, lecz uczyć się przyjmowania Go, takim, jaki się nam ukazuje”. Bóg w pełni ukazał nam siebie w Jezusie z Nazaretu, w tej konkretnej Postaci historycznej, możemy zobaczyć Boga! A to jest życie wieczne: abyśmy poznali Boga i Tego, którego posłał: Jezusa Chrystusa. Odwiecznym planem Boga jest, abyśmy Go poznawali, odkrywając Jego nieskończoną miłość. Jezus oznajmił nam prawdę o Bogu, który jest wspólnotą osób: Ojcem, Synem i Duchem Świętym.
 Bóg w Trójcy Świętej Jedyny: Ojciec, Syn i Duch Święty jest źródłem istnienia wszystkiego, jest źródłem miłości doskonałej. Próbujemy zbliżyć się poznawczo do Tajemnicy Boga, wpatrując się w rodzinę, która jest najpiękniejszą Jego ikoną! Bóg stwarzając człowieka na swój obraz i podobieństwo, jako mężczyznę i niewiastę, zaprosił ich do współpracy w dalszym stwarzaniu poprzez dar płodności i nakaz rozmnażania się. Miłość miedzy mężczyzną i kobietą owocuje kolejną osobą: dzieckiem. Odnosząc się do tej fundamentalnej wspólnoty ludzkiej, możemy poprzez porównanie powiedzieć, że miłość Ojca do Syna jest tak intensywna, że jest Trzecią Osobą Boską: Duchem Świętym.
 Miłość w Bogu jest doskonała, a wobec nas grzeszników, zawsze objawia się jako miłosierdzie, a więc miłość większa niż ludzki grzech. Wiemy o tym dzięki Jezusowi, który przyszedł na świat, aby objawić nam Ojca i poprzez zesłanie Ducha Świętego nieustannie pozwala nam w tej odwiecznej miłości miłosiernej uczestniczyć.
 Bądź uwielbiony Boże w Trójcy Jedyny Ojcze, Synu i Duchu Święty. Amen.

Tekst można odsłuchać na stronie Radia eM - Radio Archichidiecezji Katowickiej...