Niezwykłe zimowe posiady góralskie na Ochocie. Wieczór bukowiański

W sobotę 12 grudnia w Centrum Artystycznym Radomska 13 odbyły się posiady góralskie czyli WIECZÓR BUKOWIAŃSKI. Program wieczoru obejmował: wernisaż wystawy malarstwa na szkle "Dusom malowane" Agnieszki Górkiewicz, "Godni cas" - opowieść o zwyczajach i obrzędach bożonarodzeniowych na Podhalu Stanisławy Górkiewicz, autorki monografii Bukowiny Tatrzańskiej oraz "Na Podholu Towarzysio to je wielgo rzec" - opowieść warszawianki Wandy Doborzyńskiej Głazek o Towarzystwie Przyjaciół Bukowiny Tatrzańskiej.

Posiady otworzyła witając liczną – jak zwykle - publiczność Pani Wiola Obuchowska z Centrum Artystycznego. Wśród zaproszonych gości był zastępca Burmistrza Gminy Ochota Pan Krzysztof Kruk.
Wieczór rozpoczął się występem rodzinnej kapeli Państwa Górkiewiczów. Po krótkim koncercie została przedstawiona zgromadzonej publiczności autorka wystawy obrazów, Agnieszka Górkiewicz.
Agnieszka Górkiewicz, malarka na szkle z Bukowiny Tatrzańskiej, najchętniej maluje prace o tematyce religijnej i podhalańskiej. Autorka wystawy wypracowała własny, niepowtarzalny styl malowania, jednak ciągle poszukuje nowych tematów, zestawień barw oraz innych sposobów wyrażania swoich myśli i przeżyć artystycznych.
Na obrazach Agnieszki Górkiewicz zaobserwować można wyrazisty kontur rysunku, wykonany cienkim pędzelkiem i czarnym tuszem. Obok najczęściej przedstawianych postaci Matki Bożej i postaci świętych znajdują się piękne pejzaże z Bukowiny Tatrzańskiej, sceny rodzajowe, a także postacie aniołów w tym często zadumanych lub płaczących.
Na wystawie znaleźć można powtarzające się motywy określonych tematów, jednak nie są to nigdy kopie. Różnice występują w detalach i kolorystyce.
Szczególną uwagę zwracają obrazy: Matka Boża Jaworzyńska – Królowa Tatr, Matka Boża w góralskim szalu, Matka Boża w kwiatach, Anioł na kuli, Na Pasterce i wiele, wiele innych.
Obrazy Agnieszki Górkiewicz znajdują się w licznych galeriach, w tym: w zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie i w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem. Obrazy malowane na szkle oraz urocze pocztówki można było kupić po posiadach.
O zwyczajach podhalańskich i obrzędach w okresie Bożego Narodzenia (GODNI CAS) opowiedziała rodowita bukowianka, pochodząca ze starej góralskiej rodziny Galiców, pani Stanisława Górkiewicz, matka Agnieszki.
Pani Stanisława od przeszło 30 lat aktywnie uczestniczy w działalności kulturalno - regionalnej, promując i upowszechniając podhalańska kulturę ludowa w Polsce i zagranicą. Bierze też czynny udział w przygotowaniu imprez Sabałowe Bajania i Góralski Karnawał i innych tego rodzaju działaniach.
Pani Stanisława, jako uczennica znakomitej podhalańskiej prymistki, Bronisławy Koniecznej-Dziadońki, gra i prezentuje muzykę góralską w czystej formie, nieskażoną naleciałościami z innych regionów. Mogliśmy to usłyszeć, gdy artystka grając na skrzypcach, towarzyszyła kapeli. Dla miłośników muzyki góralskiej, do których zalicza się piszący ten tekst, było to niezwykłym przeżyciem.
Stanisława Górkiewicz jest również autorką wielu książek o Bukowinie. Są to m.in. Bukowina Tatrzańska – Powrót do źródeł (2008), Bukowina Tatrzańska, Czasy- Ludzie - Wydarzenia (2007), które obok innych publikacji autorki, można było nabyć na posiadach.
O zwyczajach bożonarodzeniowych opowiadała pani Stanisława, która, na przemian z Agnieszką, czytała też i komentowała dawne teksty dotyczące m.in. podłazów, czyli zwyczaju odwiedzania, głównie przez kawalerów, dziewczyn, które przypadły im do gustu.
Pierwsze podłazy odbywają się po pasterce ponieważ wierzono, że zawsze się spełniają. Drugie odbywają się w noc noworoczną. Natomiast w dzień Św. Szczepana (26 grudnia ) dziewczyny zamiatają wszystkie kąty w izbie, wynoszą śmieci z domu i obserwują, z której strony przyleci wrona lub sroka. Oznacza to, że stamtąd przyjdzie jej przyszły mąż.
Chłopcy, chodząc po kolędzie i składając życzenia, obsypują ziarnem domowników. I my też zostaliśmy obficie obsypani ziarnem przy tej okazji.
W trzeciej części posiadów wystąpiła Pani Wanda Doborzyńska–Głazek, która przypomniała historię związaną z powstaniem Bukowiny Tatrzańskiej oraz Towarzystwa Przyjaciół Bukowiny Tatrzańskiej. Wymieniła zasłużone dla Bukowiny postacie w tym Franciszka Ćwiżewicza i rodowitego górala Jana Gołdyna. To dzięki Franciszkowi Ćwiżewiczowi, który stanął na czele nowopowstałego Komitetu budowy Domu Ludowego i dzięki Janowi Gołdynowi, który w 1926 roku, gdy powstało Towarzystwo Przyjaciół Bukowiny, włączył się w jego działalność, wybudowano drogę do Bukowiny oraz Dom Ludowy.
Pani Wanda Doborzyńska-Głazek opowiedziała też o Malwinie i Gustawie Doborzyńskich – nauczycielach, wielkich miłośnikach Bukowiny Tatrzańskiej, którzy do Bukowiny przyjechali w 1925 roku. Państwo Doborzyńscy z dużym zaangażowaniem włączyli się w działalność Towarzystwa Przyjaciół Bukowiny i w różnej formie udzielali pomocy miejscowym góralom. Podczas tych opowieści nie obyło się bez wzruszeń i łez, zarówno ze strony prelegentki jak i słuchaczy, pośród których było wielu przyjaciół Bukowiny Tatrzańskiej.
Na zakończenie posiadów, dzięki gronu przyjaciół rodziny Państwa Górkiewiczów, nastąpiła degustacja smakowitej kuchni góralskiej. Można było spróbować moskole z masłem czosnkowym, oscypki oraz pyszne domowe ciasta powstałe przy udziale Agnieszki.
Organizatorem Wieczoru Bukowiańskiego były filia Ośrodka kultury Ochota oraz Warszawa 2016 - Europejska stolica kultury. Patronat sprawowało Towarzystwo Przyjaciół Bukowiny Tatrzańskiej, a partnerami była willa Modrzewiowy Dwór, sklep Monia i Galeria Skorusia. Gastronomię zapewnił Stanisław Para z Bukowiny Tatrzańskiej. Serdecznie wszystkim dziękujemy.