Magiczne Zakopane -Dworzec Tatrzański – czyli Pałac Tatrzański...

To kolejne z magicznych miejsc na mapie kulturalnej Zakopanego. Dworzec Tatrzański - czyli "pałac tatrzański" to przecież miejsce, gdzie występowali lub gościli m.in. Mieczysław Karłowicz, znana polska aktorka Helena Modrzejewska, przyjaciel „odkrywcy Tatr i Zakopanego dr Chałubińskiego- Ignacy Jan Paderewski, Henryk Sienkiewicz, w brydża grał tu z przyjaciółmi Kornel Makuszyński, a częstym gościem Dworca była także Stanisław Ignacy Witkiewicz „Witkacy”. To miejsce miało swój urok, ale potem go utraciło... Obecnie następuje "reaktywacja" Dworca, który wraca do dawnej funkcji. Klubo-kawiarnia to pełne dawnej atmosfery miejsce, które coraz częściej odwiedzają zakopiańczycy. My też serdecznie klubo-kawiarnię w Dworcu Tatrzańskim polecamy!

Dworzec Tatrzański (Dwór Tatrzański, kasyno Towarzystwa Tatrzańskiego) – został zbudowany w Zakopanem (ul. Krupówki 12) przez TT w 1881 r. według projektu Karola Zaremby. Obiekt ten na długo był najważniejszym centrum kulturalnym Zakopanego. Nazwa „Dworzec” – jak słusznie pisze wielki znawca Zakopanego dr Maciej Pinkwart - nie nawiązuje oczywiście do dworca kolejowego – lecz do rosyjskiego słowa „dworiec” – czyli „dwór”, „pałac”. Drewniany budynek został uroczyście otwarty 30 lipca 1882 r. W gmachu ulokowano biura Towarzystwa, dobrze wyposażoną czytelnię i bibliotekę, pomieszczenia hotelowe, salę balową, w której odbywały się liczne imprezy: odczyty, koncerty, rauty, przedstawienia teatralne, doroczny Bal Narciarski (od początków XX wieku) i zabawy. Nie zabrakło oczywiście pianina i zabaw do białego rana. W budynku Dworca Tatrzańskiego występowali m.in. Mieczysław Karłowicz, znana polska aktorka Helena Modrzejewska, przyjaciel „odkrywcy Tatr i Zakopanego dr Chałubińskiego- Ignacy Jan Paderewski, Henryk Sienkiewicz, w brydża grał tu z przyjaciółmi Kornel Makuszyński, częstym gościem Dworca była także Stanisław Ignacy Witkiewicz „Witkacy”. Pod Dworcem, na charakterystycznej ławeczce, na swoich klientów oczekiwali zawsze przewodnicy tatrzańscy. W dniu 21 stycznia 1900 r. drewniany budynek spłonął (pożar spowodowany był wybuchem lampy naftowej). Dopiero w 1902 r. Towarzystwo Tatrzańskie postanowiło odbudować Dworzec. Otwarcie nowego, solidnego, murowanego budynku miało miejsce 1 lipca 1903 r. (wg projektu Wandalina Beringera, który zaprojektował go w stylu zakopiańskim). W latach 1914 – 1939działała w nim restauracja z werandą, prowadzona między innymi przez słynną Zofię Krzeptowską, „Kapuchę”, jak nazwał ją kiedyś Karol Stryjeński (ta słynna weranda została rozebrana w czasie II wojny światowej). W latach międzywojennych restauracja stała się ulubionym miejscem spotkań artystów, narciarzy i taterników. Zasiadywał tu „Opcio” Józef Oppenheim, Karol Szymanowski, wspomniany już „Witkacy” i wielu innych podobnych im oryginałów. Po wojnie (po 1945 r.) gmach stał się siedzibą Oddziału Zakopiańskiego PTTK oraz (do 1986 r.) Grupy Tatrzańskiej GOPR (obecnie TOPR i GOPR mają siedzibę przy ul. Piłsudskiego), do 1990 r. działał tu Klub Turysty. W 1992 r. kolejny groźny pożar ponownie zniszczył część budynku, który, odbudowany rok później, nadal jest siedzibą Oddziału Zakopiańskiego PTTK, który prowadzi Jan Palider. Pozostałe pomieszczenia wynajęto prywatnym inwestorom, którzy urządzili w nich m.in. nocny klub, ale trwało to na szczęście krótko. Obecnie nastąpiła w 2010 r. reaktywacja i powrót Dworca do tego miejsca i znaczenia, dla którego został wzniesiony. Stał się ponownie zakopiańskim, ważnym Miejscem Kultury, a Spotkania z Filmem Górskim, które tutaj właśnie się odbyły we wrześniu 2010 r. pokazały, że Dworzec jest na dobrej drodze do powrotu do swojej, dawnej świetności... oby tak dalej. Spotkania w Dworcu będzie miało cyklicznie Muzeum Tatrzańskie. Wnętrza Dworca z gustem zaaranżował Jan Wierzejski, a klubo-kawiarnię prowadzi Michał Pietrzak.

W naszej galerii kilka zdjęć Dworca Tatrzańskiego autorstwa Anny Karpiel-Sembereckiej i Wojciecha Szatkowskiego.